اصول نورپردازی نمای ساختمان و آموزش نکات مهم

ساختمان ها عناصر مهمی در شهر هستند که نقش پر اهمیتی در ایجاد و شکل گیری حال و هوای فضا شهری دارند. برخی از ساختمان ها ممکن است در ایجاد یک دورنمای زیبای شهری عنصر مهمی به شمار روند و گاه حتی به نمادی از یک شهر تبدیل شوند. بدیهی است اهمیت آنها در شب نیز کمتر از روز نیست. ویژگی های فرمی، جنس ، بافت و رنگ ساختمان ها می تواند به کمک نورپردازی بارز شود. نورپردازی نما در یک ساختمان در صورتی موفق خواهد بود که نه تنها ظاهر زیبایی را به نمایش بگذارد، بلکه ساختمان را با توجه به نقش آن در منظر و یا فضای شهری احیا کند.

عوامل زیر برخی از اصول نورپردازی نمای ساختمان محسوب می شوند که طراحان نور در فضاهای شهری باید در مورد نورپردازی و روشن کردن ساختمان ها مدنظر داشته باشند:

1-اگر لازم باشد که ساختمان را به لحاظ حجمی معرفی کنیم، شدت نور تابیده شده از جهات مختلف باید متفاوت باشد. گرچه تغییر در رنگ نور یکی از راه هایی استکه به کمک آن میتوان حجم اشیاء را معرفی کرد. اما بدلیل اینکه معمولا در سطح خارجی ساختمان ها کمتر از نور رنگی استفاده می شود، تغییر در شدت نورهای تابیده از جهات مختلف در بیشتر موارد راه مناسب تری به نظر می رسد.

2-به منظور تقویت فرم بین سطوح متفاوت در یک حجم، باید تفاوت در درخشندگی لحاظ شود. (Tregenza, 1998,105) روشن کردن همه جزئیات یک ساختمان به طوری که درخشندگی همه آنها یکسان باشد مطلوب نیست. تضاد در شدت روشنایی سطوح و حجم های یک ساختمان در صورتی که نسبت مطلوبی با هم داشته باشند موجب ارتقای کیفیت بصری آن می شود. به تجربه ثابت شده است در صورتی که نسبت های درخشندگی بین سطوح مختلف یک ساختمان، از نسبت های لگاریتمی پیروی کند تاثیر بصری مطلوبی خواهد داشت.

3-به منظور روشن کردن عناصر عمودی مانند ستون ها، پروژکتور LED یا به طور کلی تجهیزات نورپردازی نمای ساختمان طوری تعبیه شود که در یک سمت ستون سایه های کوچکی ایجاد شود. زاویه منبع نور به عمق عناصر بستگی دارد. اگر این زاویه کم باشد، سایه ها افراطی خواهند بود. در صورتی که طراح بخواهد سایه های تیز و عمیق ایجاد شده را نرم و ملایم کند می تواند از جهت مقابل، نور دیگری به آنها بتاباند.(Tregenza,1998,105)